Szkliwo to najtwardsza tkanka naszego organizmu. Niestety, jest też tkanką nieodnawialną, co oznacza, że nie może się zregenerować.
Główna funkcja szkliwa to ochranianie zębów przed uszkodzeniami – zarówno mechanicznymi, jak i termicznymi czy bakteryjnymi.
Szkliwo jest dla zębów jak tarcza ochronna – zabezpiecza przed atakiem bakterii i rozwojem chorób. Niestety, niszczą je nieodpowiednie nawyki, zła dieta, nieprawidłowe szczotkowanie i niedostateczna higiena jamy ustnej. Zęby stają się wtedy słabe, nadwrażliwe i źle wyglądają.
Należy pamiętać, że ścieranie się szkliwa jest naturalnym procesem. Dzieje się tak, ponieważ wraz z upływem czasu tkanka ta, jak każda inna w naszym organizmie, zużywa się i słabnie. Często jednak sami sobie szkodzimy, doprowadzając do przedwczesnego zniszczenia szkliwa. Zęby bez ochrony są narażone na działanie bakterii, stają się też nadwrażliwe, pojawia się próchnica, dziąsła mogą krwawić. I przede wszystkim nie wyglądają zbyt dobrze.
Wrogiem szkliwa jest nadużywanie napojów gazowanych, zwłaszcza słodzonych – tego typu kąpiele zmieniają pH w jamie ustnej na takie, w którym rozmnażają się kwasotwórcze bakterie.
Kwasy produkowane przez bakterie atakują i osłabiają szkliwo.
Szkliwo niszczy również:
- mycie zębów po jedzeniu cytrusów – kwaśne owoce są bardzo zdrowe, ale rozpuszczają tzw. osłonkę nabytą na szkliwie. Ząb jest wtedy mniej chroniony,
- węglowodany, a zwłaszcza słodycze, które zakwaszają jamę ustną – gdy mają miękką, papkowatą konsystencję, odkładają się na zębach w postaci płytki nazębnej, a w niej rozwijają się bakterie produkujące kwasy. Dochodzi do tzw. kwasowej erozji,
- suchość w jamie ustnej lub niski poziom produkcji śliny – ślina zapobiega osłabianiu szkliwa, ponieważ jest naturalnym mechanizmem oczyszczającym zęby z resztek jedzenia i neutralizującym kwasy. Jej brak to przyczyna kwasowej erozji szkliwa,
- refluks żołądka lub tendencja do zgagi – osoby, które cierpią na tę dolegliwość, częściej mają słabe szkliwo, a przez to nadwrażliwe i podatne na próchnicę zęby. Ich jama ustna jest stale narażona na działanie kwasów żołądkowych, mających destrukcyjny wpływ na szkliwo,
- agresywne mycie zębów – może powodować wykruszanie się całych pryzmatów szkliwnych, zwłaszcza w okolicy nasady zębów. Mówi się wtedy o ubytkach klinowych, które tak jak próchnicowe, wymagają plombowania,
- bruksizm, czyli zgrzytanie zębami – powoduje starcie szkliwa przede wszystkim na powierzchniach żujących.
Absolutną podstawą jest częste i regularne mycie zębów.
Pomoże ograniczenie słodyczy i napojów gazowanych. Ogólną kondycję zębów poprawią produkty bogate w wapń, a także dbanie o właściwy poziom witaminy D Trzeba pamiętać o tym, że szkliwo nie odrasta – mamy tylko jedną warstwę na całe życie.
Stomatolog oczywiście jest w stanie pomóc; poprzez mineralizacja,która daje natychmiastową ulgę przy nadwrażliwości. Zęby wzmacnia się też za pomocą preparatów fluorowych, którymi wypełnia się szyny nakładane na łuki zębowe pacjenta w gabinecie. Pacjent kontynuuje terapię w domu z zastosowaniem substancji o niższym stężeniu jonów fluorkowych.
Jeśli konsekwencją erozji szkliwa są ubytki klinowe, lekarz dentysta wypełni je tak jak ubytek próchnicowy. Nie będzie musiał jednak opracowywać zęba, czyli po zmatowieniu powierzchni ubytku od razu wypełni go kompozytem.
